به نقل از «آنا»

میزان افزایش شهریه در دانشگاه‌های زیرمجموعه وزارت علوم چقدر است؟/ پردیس‌های خودگردان صدرنشین دریافت شهریه

تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۹۳۴۲۱

دانشجویان مقاطع مختلف که در سال تحصیلی جدید وارد دانشگاه‌ها می‌شوند می‌خواهند بدانند که هر یک از دانشگاه تا چه اندازه شهریه خود را افزایش داده‌اند.

به گزارش خبرنگار حوزه آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، هر ساله پیش از اینکه سال تحصیلی جدید در دانشگاه‌ها آغاز شود میزان افزایش شهریه در دانشگاه‌های پولی اعلام می‌شود تا متقاضیان این دانشگاه‌ها بدانند که برای تحصیل در آن‌ها چقدر باید هزینه کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشگا‌ه‌های شهریه‌ای زیرمجموعه وزارت علوم شامل دانشگاه پیام‌نور، دانشگاه علمی کاربردی، موسسات غیرانتفاعی و پردیس خودگردان دانشگاه‌های دولتی هستند.

گران‌شدن شهریه در دانشگاه پیام نور

دانشگاه پیام‌نور به عنوان یکی از دانشگاه‌های شهریه‌ای اعلام کرده که 10 تا 12 درصد به شهریه‌ها می‌افزاید. امیرحسین بهروز مدیرکل روابط عمومی دانشگاه پیام نور در این باره می‌گوید: دانشگاه اجازه دارد هر ساله بین 15 تا 20 درصد شهریه‌ها را افزایش دهد اما امسال میزان افزایش شهریه‌ها 10 تا 12 درصد در همه مقاطع در نظر گرفته شده است.

این دانشگاه در سراسر کشور ۳۶۰ مرکز مستقل با ۱۴۰ مرکز وابسته دارد، همه این مراکز می‌توانند 10 تا 12 درصد شهریه خود را افزایش دهند.

افزایش 20 درصدی شهریه در دانشگاه علمی کاربردی

دانشگاه علمی کاربردی به‌عنوان دیگر دانشگاه نیمه‌دولتی وزارت علوم قصد دارد در سال تحصیلی آینده شهریه‌ها را افزایش دهد. به گفته محمدحسین امید رئیس دانشگاه علمی کاربردی؛ در سال جاری افزایش ۲۰ درصدی شهریه را خواهیم داشت. وی بر این باور است که با توجه به تورم بالا این مقدار افزایش معقول است. بر این اساس این میزان افزایش شهریه باید در 600 مرکز علمی کاربردی اجرا شود.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که اقبال به دانشگاه‌های علمی کاربردی تا حد زیادی کاهش پیدا کرده است چرا که آمار پذیرفته‌شدگان نهایی در سال 98 نشان می‌دهد که این دانشگاه توانسته تنها 20 درصد ظرفیت پذیرش دوره‌های کارشناسی و کاردانی خود را دانشجو جذب کند.

رشد 15 درصدی شهریه در موسسات غیرانتفاعی

موسسات غیرانتفاعی از مناقشه برانگیزترین موسسات آموزش عالی کشور هستند که دانشجویان زیادی به نحوه پذیرش، تدریس اساتید و مدیریت آموزش در دوران کرونا اعتراض دارند. براساس اعلام فرزانه شمیرانی مدیرکل دانشگاه‌ها و موسسات غیرانتفاعی وزارت علوم این موسسات اجازه افزایش 15 درصدی شهریه را دارند. اما پیش از این علی آهون‌منش رئیس اتحادیه موسسات غیرانتفاعی از افزایش 20 درصدی شهریه‌ها خبر داده بود.

تعداد موسسات غیرانتفاعی اکنون به 310 موسسه رسیده که براساس اعلام وزارت علوم اجازه افزایش 15 درصدی شهریه را دارند.

پردیس‌های خودگردان گران‌ترین دانشگاه کشور

گرانترین دانشگاه نیمه دولتی کشور پردیس خودگردان دانشگاه‌های دولتی هستند. شاید این دانشگاه پول برندشان را می‌گیرند با این حال این مراکز آموزش عالی هم اجازه یافته‌اند که به میزان 20 درصد شهریه خود را افزایش دهند. البته یکی از دلایل گرانی شهریه این دانشگاه‌ها مربوط به هدف بنیانی آن است. هدف ایجاد پردیس‌های خودگردان جذب دانشجوی غیرایرانی بود.

از آنجایی که این دانشجویان باید به دلار شهریه پرداخت می‌کردند به همین دلیل در تبدیل به پول ملی میزان شهریه‌ها گران می‌شد اما پس از اینکه پردیس‌ها نتوانستند انتظارات را برآورده کنند بدون کاهش شهریه‌ها به سمت پذیرش دانشجو از داخل رفتند. به عنوان مثال شهریه ثابت در این پردیس‌ها در سال گذشته بیش از یک میلیون تومان در دوره کارشناسی بود و هزینه یک ترم با 10 واحد درس نظری به حدود 3 میلیون تومان در این دوره می‌رسید.

با این حال سال‌هاست مسئولان عنوان می‌کنند که قصد دارند وضعیت پردیس‌های خودگردان وابسته به دانشگاه‌های دولتی سامان دهند اما همچنان این اتفاق نیفتاده است. به نظر می‌رسد که درآمد پردیس‌ها نمی‌گذارد که ماموریت اصلی آنها در دستور کار قرار گیرد.

با همه این تفاسیر پردیس‌های خودگردان هر یک از دانشگاه‌های دولتی برنامه‌ دارد شهریه دریافتی از دانشجویان خود را به میزان 20 درصد افزایش دهند تا همچنان صدرنشین لیست دانشگاه‌های شهریه‌ای باشند.  

انتهای پیام/4040/

منبع: آنا

کلیدواژه: دانشگاه پیام نور افزایش شهریه دانشگاه علمی کاربردی موسسات غیرانتفاعی پردیس خودگردان دانشگاه ها دانشگاه علمی کاربردی پردیس های خودگردان میزان افزایش شهریه موسسات غیرانتفاعی دانشگاه های دولتی دانشگاه پیام نور شهریه در دانشگاه درصدی شهریه وزارت علوم دانشگاه ها شهریه ها پردیس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۹۳۴۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بانک ها هیچ دلیل و علاقه ای برای پرداخت وام به مردم ندارند!

تین نیوز

بانک ها آنقدر بنگاه و زیر مجموعه دارند که حتی منابع بانک ها کفاف بنگاه های زیرمجموعه خودشان را هم نمی دهد، چه برسد که بخواهند بقیه را هم برای وام دهی در نظر داشته باشند. حقیقت این است که هر شخصی که نسبت به اقتصاد مسلط باشد و در جایگاه مدیران بانک ها قرار گیرد با نگاهی عقلانی به نرخ تورم و نرخ سود تسهیلات، احتمالا تصمیم مشابهی می گیرد. فرض کنید که کودک شما مریض است و کودک همسایه هم بیمار و گرسنه است، اما شما مواد غذایی محدودی دارید، طبیعیست که عقلانیت حکم می کند که این غذا را به فرزند خودتان بدهید نه فرزند همسایه.

به گزارش تین نیوز به نقل از فرارو،  جلال محمودزاده، نماینده مجلس شورای اسلامی درباره وضعیت اعطای وام و تسهیلات بانکی در کشور گفت: «در بحث پرداخت وام ازدواج و فرزندآوری، سردرگمی وجود دارد، البته افزایش آن تصویب شد، اما معمولا در ابتدای سال، بانک ها اعتبارات لازم برای پرداخت آن را دریافت نکرده اند و در نتیجه از پرداخت تسهیلات قرض الحسنه ازدواج استنکاف می ورزند.»

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه وام ندادن شامل انواع دیگر تسهیلات بانکی هم می شود و به کلی پرداخت وام در کشور تعطیل شده، گفت: «برای بخش تولید، نرخ سود تسهیلات با ۵درصد افزایش از ۱۸ به ۲۳درصد رسید. از سوی دیگر مردم برای تامین هزینه های اولیه زندگی مانند رهن منزل استیجاری نیاز به حمایت و دریافت وام دارند که در حال حاضر بانک ها حاضر به همکاری نیستند و باید هرچه زودتر برای این وضعیت چاره اندیشی شود.»

جدیدترین آمار رسمی و منتشر شده از عملکرد نظام بانکی کشور نشان می دهد در طرح نهضت ملی مسکن تا ۳۱ فروردین ۱۴۰۳، ۱۸ بانک کشور حتی یک ریال تسهیلات پرداخت نکرده اند. عملکرد بانک های اقتصاد نوین، ایران زمین، گردشگری، مؤسسه ملل، کارآفرین، شهر، سینا، سامان، پست ایران، پاسارگاد، پارسیان، آینده، رفاه کارگران، توسعه تعاون، دی، کشاورزی، خاورمیانه و سرمایه در مشارکت نهضت ملی مسکن به روایت تازه ترین آمار بانک مرکزی صفر بوده است. جمع تسهیلات مسکن شهری پرداخت شده توسط ۲۶ بانک ۱.۰۹۸.۹۷۰ میلیارد ریال بوده و نکته قابل توجه این که در این بخش هم، عملکرد ۵ بانک صفر است. بر اساس همین آمارها، در ۴ سال گذشته، میانگین سهم سالانه بخش مسکن از کل وام های بانکی، ۷ درصد بوده و این در حالیست که این سهم در حالت نرمال و با هدف رونق غیرتورمی مسکن باید حداقل ۲۰ درصد باشد.

همچنین، بر اساس آمار های منتشر شده از بانک مرکزی، مجموعا حدود ۲۹۰ همت ارزش تسهیلات به اشخاص مرتبط ۲۳ بانک و موسسه اعتباری بوده است. البته نکته قابل توجه در این آمار ها این است که بانک خاورمیانه، مسکن، ایران و ونزوئلا و صنعت و معدن آمار مربوطه موسسات خود را منتشر نکرده اند.

نگاهی به امار ها نشان می دهد که در نظام بانکی کشور، روند اعطای وام به شرکت ها و موسسات خصوصی و مردم بسیار با تاخیر است. با توجه به این شرایط پرسش هایی مطرح است از جمله این که چرا روند وام دهی در کشور ما اینگونه است و وام های کلان بانک ها به چه اشخاص و نهاد هایی تعلق می گیرد؟ فرارو در راستای پاسخ دهی به این پرسش ها با وحید شقاقی، اقتصاددان و استاد دانشگاه گفتگو کرده است:

وام و تسهیلات کلان در اختیار زیرمجموعه بانک ها

وحید شقاقی به فرارو گفت: «ریشه اصلی وضعیت وام دهی بانک ها را باید در نرخ بهره حقیقی منفی ببینیم. بانک ها به اندازه کافی بنگاه، زیرمجموعه خود دارند. متاسفانه همه جای دنیا هلدینگ ها صاحب بانک هستند، اما در اقتصاد ایران برعکس است و بانک ها، صاحب هلیدنگ ها و بنگاه ها هستند. این نخستین مسئله و چالشی است که در کشور داریم. بانک های ما مشغول بنگاهداری هستند و به بهانه های مختلف و به تعداد زیاد، بنگاه، زیرمجموعه خود دارند. من اخیرا صورت های مالی یک بانک را مشاهده کردم که اصلا جا خوردم، چرا که دیدم در وبسایت «کدال» که صورت های مالی بانکی ذکر شده است، تعداد بالایی از صورت های مالی بنگاه های زیرمجموعه این بانک وجود دارد. از بنگاهی که برای ساخت و ساز مسکن بود تا دامداری و پتروشیمی و حتی فناوری اطلاعات. درواقع یک بانک که باید به ارائه خدمات مالی، پولی و بانکی مشغول باشد، درگیر بنگاهداری در وسعت بسیار بالا است. این موضوع چه تبعاتی خواهد داشت؟ نرخ بهره حقیقی در اقتصاد ایران منفی است. درواقع، مثلا انتظارات تورمی برای سال ۱۴۰۳ حدود ۴۰ تا ۴۵ درصد است، در حالی که نرخ سودی که بانک ها ارائه می دهند، ۲۳ الی ۲۴ درصد است. این نرخ بهره حقیقی منفی در کنار بنگاهداری بانک ها، موجب می شود بانک ها هیچ علاقه ای به ارائه تسهیلات به مردم و بخش خصوصی نداشته باشند.»

وی افزود: «دلیل عدم علاقه بانک ها به پرداخت تسهیلات نیز مشخص است. بانک ها می گویند نرخ بهره حقیقی حداقل ۲۰ درصد منفی است و در نتیجه بانک چرا باید این ۲۰ درصد را به مردم ارائه دهد، آن هم در حالی که می تواند به بنگاه های زیرمجموعه خود ارائه دهد. اگر یک شخص بتواند از بانک تسهیلات دریافت کند، مبتنی بر تورم ۴۰ الی ۴۵ درصدی سال ۱۴۰۳، حداقل تا ۲۰ درصد سود می کند، چرا که نرخ بهره حقیقی منفی است. بانک ها هم از خود همین سوال را می پرسند که چرا باید به بخش خصوصی چنین لطف و کمکی ارائه کنند و هوای بنگاه های زیرمجموعه خود را نداشته باشند؛ بنابراین بیراه نیست بگوییم در حال حاضر بانک ها رفتار های عقلانی نشان می دهند و تمایلی ندارند به مردم و بخش خصوصی وام دهند و در نتیجه همه وام و تسهیلات کلان را به زیرمجموعه های خود اختصاص می دهند.»

نهایت هنر بانک ها پرداخت تسهیلات تکلیفی است

این استاد دانشگاه گفت: «وقتی بانک مرکزی به این رفتار بانک ها واکنش نشان داده و به آن ها فشار وارد می کند، بانک ها شروع به وام دهی ضربدری به یکدیگر می کنند. یعنی بانک یک به بنگاه های بانک دو وبالعکس وام می دهند و هر زمان فشار بانک مرکزی بر آن ها وارد می شود از این روش استفاده می کنند. آمار ها نشان می دهد که بانک ها به میزان بسیار کلانی، به زیرمجموعه های خود وام داده اند، لذا در چنین ساختاری نه مردم و نه بخش خصوصی جایگاه دریافت وام را ندارند و متاسفانه اقتصاد ایران نیز بانک محور است و بیش از ۹۰ درصد تامین مالی اقتصاد ایران از کانال بانک ها انجام می شود. همین مسئله موجب شده که هم بخش خصوصی و هم مردم در سطح خرد قفل شده اند و به منابع بانک ها دسترسی ندارد.»

وی افزود: «نکته جالب توجه این است که بانک ها آنقدر بنگاه و زیر مجموعه دارند که حتی منابع بانک ها کفاف بنگاه های زیرمجموعه خودشان را هم نمی دهد، چه برسد که بخواهند بقیه را هم برای وام دهی در نظر داشته باشند. حقیقت این است که هر شخصی که نسبت به اقتصاد مسلط باشد و در جایگاه مدیران بانک ها قرار گیرد با نگاهی عقلانی به نرخ تورم و نرخ سود تسهیلات، احتمالا تصمیم مشابهی می گیرد. فرض کنید که کودک شما مریض است و کودک همسایه هم بیمار و گرسنه است، اما شما مواد غذایی محدودی دارید، طبیعیست که عقلانیت حکم می کند که این غذا را به فرزند خودتان بدهید نه فرزند همسایه. در نتیجه همه این مواردی که اشاره کردم، نظام بانکی در برابر ارائه تسهیلات مقاومت می کند. نهایت هنری که بانک ها می توانند به خرج دهند این است که بخشی از تسهیلات تکلیفی دولت را پرداخت کنند.»

این اقتصاددان گفت: «چشم انداز چنین وضعیتی بسیار منفی است، یعنی ۹۰ درصد تامین مالی ایران که توسط بانک ها انجام می شود انحصاریست و فقط به زیرمجموعه های بانک ها ارائه می شود. ایراد اصلی این است که در هیچ کجای دنیا بانک ها بنگاه داری نمی کنند، ولی متاسفانه در ایران ما این کار به شکل بی حد و حصر در بانک ها انجام می شود و ترکیب این موضوع با نرخ بهره حقیقی منفی، همین می شود که می بینیم. اگر همین حالا با نرخ ۲۵ درصد وام میلیاردی بگیریم در همین بدو امر، ۲۰ درصد سود خواهیم کرد. پس بانک ها سود مذکور را به بنگاه های زیرمجموعه خود حواله می دهند. بانک ها تمایلی ندارند که حتی وام های خرد به مردم بدهند، اما دولت تکلیف می کند و بانک ها ناچارند گاهی هم به مردم وام دهند، اما حقیقت این است که هزینه ها تا حدی بالا رفته که مردم توان بازپرداخت اقساط این وام ها را هم ندارند.»

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید